Of het echt waar is wat er in de titel staat weet ik niet, maar ik denk van wel…
Vanmorgen werd ik wakker en ik voelde me niet helemaal lekker, beetje misselijk, beetje verkouden… Al de hele week voelen de kinderen en ikzelf ons een beetje belabberd. Er zal wel iets in de lucht hangen. Ze noemen het ook wel Corona 😉… Nee hoor, alle gekheid op een stokje in je neus, ik heb dit weekend nog een zelftestje gedaan en die was gelukkig negatief. Ook was afgelopen weekend nogal druk en zat ik dicht tegen mijn ‘prikkelgrens’ aan, die grens is nog steeds wat lager dan voor mijn burn-out. Maar het positieve is dat ik het nu heel goed aanvoel wanneer ik overprikkeld begin te raken en óók weet hoe ik weer kan ‘ontprikkelen’. Het toverwoord is namelijk wandelen…
Ik denk niet dat ik wereldnieuws breng als ik zeg dat wandelen erg goed voor je is. Hardlopen trouwens ook, dat probeer ik ook regelmatig te doen. Maar als ik dat vaker dan 2 keer per week doe beginnen mijn knieën toch echt te protesteren, dus dan is wandelen de uitkomst. Wandelen werkt vaak zelfs béter, want je houdt het gewoon langer vol. Tenzij je gewend bent om halve marathons te lopen, maar zelf ben ik na een rondje van max. 5 km wel uitgerend. En daar ben je met ongeveer een half uurtje al mee klaar. Dus…, wandelen… En nóg beter, wandelen in de natuur. Het beste is ook om geen oordopjes in te hebben met muziek, maar gewoon naar het gefluit van de vogeltjes te luisteren. En nee, ik ben echt niet het type ‘geitenwollen-sokken-in-sandalen’, je zou het misschien bijna gaan denken met bovenstaand pleidooi voor wandelen in de natuur met fluitende vogeltjes. Maar wandelen en hardlopen heeft me écht uit mijn burn-out geholpen, het had er in ieder geval een héél groot aandeel in.
Geitenwollen-sokken-in-sandalen-wandelaars zijn dus waarschijnlijk wél heel gelukkige en gezonde mensen, iets om juist jaloers op te zijn. Dat wilt toch iedereen! Net als hondenbaasjes trouwens… Vanmorgen ben ik namelijk gaan wandelen in het bos, het zonnetje scheen, de lucht was blauw, het was heerlijk fris maar niet te koud, dus ik had er echt zin in. Weer even opladen na alle belabberdheid en overprikkeling van afgelopen weekend. In het bos ben ik een stuk of 8 andere mensen tegengekomen, en 6 daarvan werden vergezeld door een hond. En wat hebben alle hondenbaasjes met elkaar gemeen? Dat ze vaak gaan wandelen! Natuurlijk zijn er ook uitzonderingen van hondenbaasjes die behalve een hond ook een werkweek van 80 uur buitenshuis hebben, die een hondenuitlaatservice inschakelen om hun trouwe viervoeter de nodige beweging en mogelijkheid tot een plasje te doen te geven. En die ’s ochtends voor het werk en ’s avonds na het werk met frisse tegenzin even een gehaast blokje om gaan met de hond. Nee ik bedoel de hondenbaasjes die bewust voor een hond gekozen hebben en er ook de tijd voor hebben om er goed voor te zorgen.
Vroeger vond ik het altijd heel stom om in mijn eentje te gaan wandelen, daarin ben ik vast niet de enige. Tegenwoordig vind ik het juist heerlijk. Soms is het gezellig hoor om lekker met iemand te kunnen kletsen tijdens het wandelen, maar ik heb daar niet altijd behoefte aan. Zeker wanneer ik het echt even nodig heb om op te laden, werkt in mijn eentje wandelen gewoon het beste. Maar vanmorgen in het bos dacht ik: Hondenbaasjes hebben dus altíjd een goede reden om lekker te gaan wandelen of naar het bos te gaan zonder ander menselijk gezelschap. Die hoeven niet ongemakkelijk in hun eentje te lopen, maar gaan dagelijks lekker met de hond op pad. En als ze dan toch de behoefte hebben om hun verhaal kwijt te kunnen, heeft een hond een geduldig luisterend oor. Dus wat zullen hondenbaasjes gemiddeld genomen gelukkige en gezonde mensen zijn!
Dit betekent niet dat ik nu ook een hond ga aanschaffen. Stiekem zou ik het best leuk vinden, maar we vinden het nogal onhandig in combinatie met onze grootste hobby zeilen. Veel mensen nemen wél een hond mee aan boord, maar als je wat langere afstanden wilt zeilen is het zeker niet handig. Om nog maar niet te spreken van de geur van natte hond in een kleine ruimte. Dus nee, wij nemen geen hond. Ik ga gewoon lekker in mijn eentje wandelen, soms met een vriendin. En geitenwollen sokken? Die laat ik ook lekker in de winkel liggen…
