Piemelfase in het kwadraat

Als je een peuter of kleuter bent is elk grapje of woord waar poep of plas in voorkomt hilarisch. De zogeheten poep- en plasfase. De een blijft er wat langer in hangen dan de ander. Daarna volgt bij veel jongetjes de piemelfase. Heel interessant dat ding… Zo cool ook om er in het bos mee tegen een boompje te plassen. Zeker als het koud buiten is, dan komt er zelfs stoom vanaf! Al levert het de eerste paar keren ook wel een natte broek of schoenen op, maar ach, oefening baart kunst. En wat het gekke is, mama heeft er geen, dat is zo raar! “Waar plas jij dan uit, mama?” Allemaal nog heel schattig, maar nu zitten we dus met onze jongste (8) in de gevreesde ‘wat is seks’-fase… De oudste (10) heeft er totaal nog geen interesse in, maar de jongste is dus des te nieuwsgieriger…

Nu wisten we al wel een tijdje dat onze jongste zoon veel meer met meisjes bezig was dan onze oudste. Vorig jaar had hij nog verkering met een meisje uit zijn klas en was hij oh zo verdrietig toen het uit ging. Nu bestond die verkering uit niet heel veel meer dan lachend ‘hoi’ tegen elkaar zeggen op school, maar dat terzijde. Voor hem was het echt iets heel belangrijks. En ook stelde hij ’s avonds voor het slapengaan al regelmatig vragen over bijvoorbeeld hoe baby’s gemaakt worden. Daar kwamen we lange tijd nog mee weg met een antwoord als ‘door een speciale knuffel van papa en mama’. Niet veel later kwam de vervolgvraag: “Maar hoe dan?”. Waarna een uitleg voor gevorderden volgde over dat papa’s zaadjes hebben en mama’s eitjes, en als zo’n zaadje van papa bij het eitje van mama komt met die speciale knuffel groeit daar een baby’tje uit. Oké…. “Maar mama, slik jij die zaadjes dan door (zoon maakt er een gebaar bij wat lijkt op het drinken uit een beker), waardoor het zaadje bij jouw eitje komt?” “Ehhhhhhhh…. Zoiets, weltruste! Ga nu maar gauw slapen, morgen moet je weer vroeg op!”

En afgelopen week controleerden we ’s avonds zijn Ipad… En we schrokken ons dus helemaal de pleuris (ik wilde eigenlijk heel beschaafd ‘een hoedje’ typen, maar dat dekt helaas niet de lading…). Op zijn Safari stonden namelijk een paar serieuze pornosites open. Ow… Mijn… God… Heremetiet… Holy shit… Zoonlief had gegoogeld op een paar specifieke woorden, waarbij het zeker niet gek is dat er dergelijke sites tevoorschijn komen. Te verwachten valt dat alle kinderen/pubers dit soort sites sowieso wel een keer tegen gaan komen in dit digitale/online tijdperk waarin we nu in leven, maar liever had ik dit moment dus nog een aantal jaren uitgesteld. Noem ons naïef dat ons kind zonder toezicht toegang had tot internet, maar ik had echt niet verwacht dat hij serieus op dergelijke woorden ging googelen… Inmiddels hebben we Safari en Youtube op zijn Ipad geblokkeerd, maar dit is wat mij betreft een tijdelijke oplossing. De échte oplossing is denk ik het aangaan van het gesprek en het geven van seksuele voorlichting op zijn niveau. Poehhhh…. Opvoeden next level hoor! Ik wil hem laten weten dat hij altijd alles, maar dan ook álles, aan ons kan vragen, dat geen enkele vraag ‘gek’ is en dat hij dit soort dingen dus niet zelf op hoeft te gaan zoeken. Want: wat je hierover op het internet vindt is niét hoe het er in het echte leven aan toe gaat. Op internet staat een hele hoop troep en papa en mama weten veel beter hoe het echt zit allemaal… (ow yeah… 😉 ) Dus kom alsjeblieft naar ons met al je vragen!

Daarnaast ben ik de volgende ochtend ook meteen naar een boekenwinkel gegaan en heb me verdiept in boeken over seksuele voorlichting die er voor de verschillende leeftijdscategorieën geschreven zijn. Ik heb uiteindelijk gekozen voor het boek ‘Ben jij ook op mij?’ van Sanderijn van der Doef, waar het een en ander allemaal zeer uitgebreid in beschreven staat. En geschikt vanaf 8 jaar…

Die middag moest ik met mijn lieftallige, nieuwsgierige zoon voor controle naar de oogarts, waardoor ik een momentje met hem samen had. Dat kwam wel even goed uit, want ik kon zonder dat zijn broer er bij was rustig aan hem vragen wat hij allemaal gezien heeft op het internet. En gelukkig vertrouwde hij mij na wat doorvragen toe wat hij allemaal had opgezocht en gezien had. Dat vind ik zo belangrijk, dat ze altijd eerlijk tegen me durven te zijn, wát zo ook gedaan hebben! Wel schrok ik me nog veel harder ‘de pleuris’ toen hij vertelde dat hij een filmpje gezien had waarbij een postbode aanbelde en een vrouw de deur opendeed, et cetera… Ik ga het vervolg hier maar beter niet opschrijven, maar je kunt wel raden hoe het verhaal afliep denk ik… En ik heb hem dus haarfijn uitgelegd dat dit dus niet ‘echt’ is. Hij was zichtbaar opgelucht, want hij vond het zelf ook wel vies. Daarna hebben we thuis samen wat in het boek gebladerd en gelezen en hij vond het zó leuk om zo’n boek in huis te hebben waar al zijn vragen in beantwoord werden! Hij stelde steeds meer vragen, maar na een poosje zei hij ook: “Ik heb nu genoeg gezien en ik ga nu met mijn Pokemonkaarten spelen mama,” “Helemaal prima lieverd!”

Hij weet nu dat hij met alle vragen bij ons terecht kan en ik merk dat hij daar blij mee is. En ik dus ook… En dat wat er allemaal op internet te vinden is, dus zeker niet het echte leven is. Voorlopig laat ik Safari en Youtube nog even geblokkeerd staan op zijn Ipad. Wanneer ik dat er weer terug op zet weet ik nog niet. Op een gegeven moment kom je er in ieder geval niet onderuit, onze oudste moet bijvoorbeeld voor school al regelmatig zelf dingen opzoeken voor projecten of werkstukken. Hopelijk is over een tijdje de nieuwsgierigheid al wat minder, omdat hij dan inmiddels eerlijke antwoorden op zijn vragen heeft gehad. En vanavond lezen we weer fijn voor uit Dolfje Weerwolfje en Pinkeltje!